लघुकथा - "ओझेलका श्रष्टा "
-आचार्य प्रभा
एक ब्यक्तिले उस्लाई सोधे ?
"तँपाइे साहित्यकार,सर्जक,लेखक,श्रष्टा आफुलाई के ठान्नु हुन्छ ?"
उस्ले गमक्क बन्दै जवाफ दियो ।
"म आफुलाई साहित्यकार नै ठान्छु,किनकी मैले धेरै कृतिहरु निकालिसकेको छु,मेरा रचनाहरु बग्रेल्ती छापिइेरहेका छन् जतातै ।"
यही प्रश्न अर्का सज्जनलाई सोधियो ।
तँपाइे नि ?
उस्ले हल्कासँग जवाफ दियो ।
"म चाँही आफुलाई सर्जक ठान्छु किनकी मेरा स्रिजनाहरु धेरै पत्रपत्रीकाहरु र वेबसाइेडहरुमा प्रकाशित भइेरहेका छन् । मेरा आफ्नै वेबसाइेडमा त हरेक दिन नै छापिन्छन् । "
उही प्रश्न अर्कालाई सोधियो ।
"म आफुलाई यी मध्ये लेखक ठान्छु किनकी मेरा लेख,रचनाहरु माँगी माँगी नै सम्पादक,प्रकाशकहरुले छापी रहेका छन् । मैले आफ्नै साहित्यिक संस्थापनी खोलेको छु।"
फेरि सोही अन्तिम प्रश्न अर्का ब्यक्तिलाई ।
अन्तिम ब्यक्तिले अहमताको साथ जवाफ दियो ।
"म आफुलाई श्रष्टा नै ठान्छु किनकी मैले फेसबुकमा बिगत ३ बर्षदेखी आफ्ना रचनाहरुले धेरै मित्रहरुको मन जिती सकेर श्रष्टाको उपाधी पाइेसकेको छु । सधैं वाह!वाही र लाइेक पाउने गरेको छु । अब भन्नुहोस् आफुले प्रशस्त स्रिजना गरेर रुचाइेंदापनी श्रष्टा भइेएन भने के दिनहुँ फेस बुकमा लेखाइे भो र ?"
उसैले उक्त प्रश्नकर्तालाई उल्टै प्रश्न राख्यो।
"अनि तँपाइे नि को ? यहाँलाई त कैले देखिएको थिएन । न फेसबुकमा,न कुनै साहित्यिक कार्यक्रममा ?
उन्ले किङ्कर्तब्यबिमुढ बन्दै जवाफ दिए ।
"खै!म के जवाफ दिउँ यहाँहरुलाई ? न मेरो फेसबुक एकाउण्ट नै छ,न'त कुनै कृतिहरु नै नयाँ निकाल्न सकेको छु,न कुनै संघसंस्थासँग नै आबद्ध छु तर लेख्न चाँही लेख्ने गर्थें।आजभन्दा ४० बर्षअघी मेरो एक कृतिले "मदन पुरस्कार" पाएकोथ्यो त्यस्पछी सबै रचनाहरु यही कापिभित्र संग्रहित गर्दैछु अर्थको अभावले।यसो प्रकाशक पाएँ भने निकालीदिन्छन् कि ?भनेर नि,यहाँहरु पनि आजभोलीका जल्बल्दो लेखक,श्रष्टा,सर्जकहरु हुनुहुँदो रहेछ पक्कैपनि मजस्ता ओझेलमा परेकालाई केही सहयोग गर्नुहुन्थ्यो कि ? भनेर आश गर्दैछु।"
उन्को कुरा सुनेर असमन्जसमा परे झैं,सबैजना लुसुलुसु सुइँकुच्चा ठोक्न थाले ।
0 comments:
Post a Comment