Monday, January 30, 2012
गज़ल,
मेरो सामु नआउनु बैँशले मात्तिएर
कतै मेरो होस् उड्ला डरले आत्तिएर ।
कलियुगको माया प्रेम असली हुन्न भन्छन्
ईशाराले नबोलाउ आगो झैं तात्तिएर ।
होस गर आफुलाइे धैर्यता नगुमाउ
मुस्कान् छर्दै नहेर है लोभले पात्तिएर ।
मनभित्र राख्यौ भने देवता सम्झुँला म
बेर्हिनेछु तिमीसँगै धागो जस्तै कात्तिएर ।
साँचो प्रीत देउ तिमी तिमीमा समाहित् छु
उड्ने छैन कागज् जस्तै हावामा च्यातिएर ।
(रचना - सेप्टेम्बर/ २७/ २०११ )
0 comments:
Post a Comment