(कारुणिक गजल )
पुरानै छन् जून तारा उहि नै छ रात उस्को ?
तर किन लाग्छ नौलो अतितको बात उस्को ?
मन पनि उही नै हो बिचार पनि सधैं उस्तै
किन किन यस्तो लाग्छ अपरिचित हात उस्को ?
पिएकै छु आसुँ मैले अरु बाँकी के नै पिउँ ?
उस्लाई त सधैं मीठो बेहोसीको मात उस्को ।
दु:ख सुख बाँड्ने हाम्रो प्रण थियो जूनिभर
सधैं अहम् बाँड्दै हिंड्ने पौरषता जात उस्को ।
यस्तो लाग्छ कैले कहिं उस्को साथ अटुट् बनोस्
प्यारले नै दिए बरु मुटु दुख्ने घात उस्को ।
रचना -11/14/2010
0 comments:
Post a Comment