गज़ल

बिछोडमा आँखा बग्दा आसुँ पुछ्ने हात कहाँ
सम्झनाले छाती पोल्दा शितल् छर्ने साथ कहाँ?


मन दुख्छ बिरक्तिमा छाती पोल्छ बिछोडमा
सधैं खुशी सुस्वास्थ्यमा रहने त्यो गाथ कहाँ ?


सम्झनाको सेरो फेरो घुम्छ सधैं वरिपरि
कोल्टे फेर्दै प्रहर् काट्दा निन्द्रा दिने रात कहाँ ?


स्वार्थ रहित् दुनियाँ त अब कहाँ भेटिनु र
परिस्थिती यस्तै भनी झुकाउँने माथ कहाँ ? 


सर्व श्रेष्ठ प्राणी भन्नु मानिसकै जात भन्छन्
आश्वसन भर्दै दिने कस्को होला बात यहाँ ?


(रचना -अक्टोबर/ ५/ २०११)