''कबिता''

                      ''आकारहिन मन ''                          
                                           
                     मन पानी भए छताछुल्ल पोखिदिन्थे
                       त र ---मन अद्रिश्य छ
                        न त यस्को स्वरूप नै छ
                          छात्तीभित्र कुण्ठित भएर
                           बस्नु परेकोले होला शायद ---
                             कहिले नमिठो पीडाले दुखिदिन्छ
                               कहिले सानो खुशीमा पनि उत्ताउलो बनिदिन्छ ।
                                  बन्धनको पर्खाल तोडेर भाग्न सक्दैन
                                    मान्छेलाई सुन्य बनाएर जान सक्दैन यो
                                      थरी थरिको अभिनयमा अल्झेको छ मन ।
                                        चाहना र आकाक्षाको पंख फिजाएर
                                          कहिले आकाशिन्छ ,
                                            ब्यथा र पीडाको जलनले
                                              कहिले छट्पटिन्छ ,
                                                 मान्छे भित्र हुनुमा कहिले गर्व गर्छ
                                                    कोमल र भावुकपनमा कहिले
                                                       निस्सासिन्छ यो मन ।
                                                          यसैले मन हावा भए बहाइ दिन्थे
                                                             अद्रिश्य हुने गरी
                                                               मन पानी भए पोखी दिन्थे
                                                               छत्ताछुल्ल हुने गरी ।